برخی از مهم ترین نباید های زبان بدن در زمان سخنرانی

ارائه یک سخنرانی منجسم و مؤثر، نیازمند رعایت اصول و قواعدی است. افرادی که تجربه بالایی در سخنرانی کردن دارند، بر این باورند سخنران‌ها در زمان سخنرانی صحبت‌ها و کلمات مورد استفاده‌شان تقریبا به میزان 40% تاثیر گذار است و ما بقی تاثیرگذاری واژه‌ها( حدوداً 60 درصد)، نتیجه رعایت اصول زبان بدن در راستای کلمات به کار گرفته شده است. به همین دلیل، اهمیت زبان بدن و رعایت استانداردهای آن را در زمان سخنرانی نباید نادیده گرفت. در این مطلب به بیان نکاتی می‌پردازیم که در صورت رعایت و عدم انجام دادن آنها، می‌توان انتظار یک سخنرانی مناسب را داشت.




دست به سینه ایستادن


این طرز ایستادن هنگام سخنرانی این پیام را برای مخاطب به همراه دارد که شما حالت تدافعی به خود گرفته‌اید و احساس تهدید شدن دارید و قادر به پذیرش دیگران نیستید. همواره راست قامت و ورزیده بایستید، سرتان بالا باشد و سینه و دست‌های خود را آزاد بگذارید. این‌گونه به مخاطب خود نشان دهید که اطمینان کامل نسبت به آنچه که می گویید دارید.


قدم های سریع و طولانی


هر چند که توصیه می‌کنیم هنگام سخنرانی یکجا نایستید و در تحرک باشید اما توجه داشته باشید که در این کار زیاده روی نکنید. اگر دائماً قدم‌های سریع و طولانی مدت داشته باشید، مخاطبان برداشت می‌کنند شما دارای تنش و ناراحتی هستید بنابراین آنها هم دچار تنش می شوند. حرکات شما هنگام سخنرانی باید بجا و معنا دار باشد تا پیام را به راحتی به مخاطب انتقال دهد. مثلاً اگر مطلبی سه نکته ای را ارائه می دهید بعد از گفتن نکته  اول چند قدم بردارید سپس نکته ی بعدی را بگویید.


ماندن در یک جا در طول سخنرانی


ذهن انسان برای هوشیار بودن نیاز به فعالیت و تحرک دارد. پس باید گفت از فضایی که برای سخنرانی در اختیار دارید استفاده کنید تا در طول روند سخنرانی همچنان دارای هوشیاری و تمرکز باشید. بعضی از افراد به خاطر ترس از دست دادن تعادل و افتادن، از راه رفتن حین سخنرانی اجتناب می کنند حال آن‌که با پوششی راحت و مناسب و داشتن تمرین‌های کافی می توان بر آن فایق آمد.


نگاه نقطه ای داشتن


همیشه به یاد داشته باشید مخاطبان با هوشیاری حرکات چشم شما را زیر نظر دارند و کافی‌ست متوجه شوند که نگاه شما تنها به یک جای خاص از سالن سخنرانی معطوف است و به هیچ کس دیگری نگاه نمی‌کنید. آنها این گونه برداشت می‌کنند که شما اعتماد به نفس ندارید و توجهی به اجرای شما نخواهند داشت. اجرای یک سخنرانی زمانی به بالاترین حد توجه و پذیرش از جانب مخاطبان می‌رسد که سخنران ارتباط چشمی و نگاه فراگیر خود را به تمامی قسمت‌های سالن سخنرانی معطوف کند و زمانی این امکان میسر می‌شود که سخنران از هر جهت احساس امنیت و اعتماد به نفس کامل داشته باشد تا بتواند همین احساس متقابل را به مخاطبان خود انتقال دهد و طیف وسیعی از توجهات را از آنِ خود نماید.


لبخند نزدن


لبخند زدن شگردی فوق العاده برای ترغیب مخاطب به همراهی در بحث و ایجاد حس آرامش و راحتی در وی خواهد داشت. اگر در طول سخنرانی به لبخند زدن ادامه ندهید این پندار برای مخاطب شکل می‌گیرد که شما خیلی خشک و جدی هستید و او رغبتی به طرح پرسش یا شرکت در بحث شما نخواهد داشت.


نحوه ی بیان


  صدا عنصری اعجاز انگیز است به شرطی که بدانیم چگونه از آن استفاده کنیم. برای سخنرانی خود مناسب‌ترین طنین و دامنه‌ی صدایی را اجرا نمایید. جملات باید معنادار و شمرده ادا شود تا به هدف سخنرانی خود که همان انتقال کامل پیام تان است، دست پیدا کنید.

به عنوان نتیجه می‌توان گفت رعایت نکات مطرح شده در کنار استفاده از کلمات و واژه‌های مناسب می‌تواند تضمین‌کننده ارائه یک سخنرانی در خورتوجه شود.